Drie mensen deden examen in één vak dat vraagt om menselijkheid
Op 8 december 2025 legden drie fotografen hun examen af voor de opleiding Bekwaam Afscheidsfotograaf.
Wat mij ieder jaar opnieuw raakt aan deze examendag, is dit:
niemand wordt hier beoordeeld op perfectie.
Wel op bewustzijn, ontwikkeling en verantwoordelijkheid.
Want afscheidsfotografie is geen kunstje.
Het is een vak waarin je jezelf meeneemt — of je het wilt of niet.
Het examen: een momentopname, geen eindpunt
Het examen bestaat uit meerdere kerntaken:
van communicatie en beroepshouding tot beeldtaal, visie en ondernemerschap.
Maar onder al die onderdelen ligt steeds dezelfde vraag:
Wie ben jij, en hoe neem jij verantwoordelijkheid voor wat je in beeld brengt?
De examinatoren hoorden drie heel verschillende antwoorden.
Wendy — wanneer vakmanschap en visie samenkomen
Wendy liet tijdens haar examen zien wat er ontstaat wanneer voorbereiding, vormgeving en emotie samenkomen.
Haar beoordelingen waren goed tot uitmuntend, met een duidelijke uitmuntende beoordeling op beeld.
Ze laat niets aan het toeval over.
Werkt gecontroleerd — óók in nabewerking.
En weet emotie te vangen binnen een heldere, esthetische vorm.
Wat Wendy typeert, is haar bewustzijn.
Ze weet waarom ze kiest.
En ze weet wat ze afgeeft.
Dat is wat dit vak nodig heeft:
fotografen die niet alleen kijken, maar dragen.
Ernst — precisie, ceremonieel en gevoeligheid
Het traject van Ernst was er één van zichtbare transformatie.
Van hoe hij zichzelf ooit omschreef, naar wat hij nu laat zien in houding en aanwezigheid.
Zijn kracht ligt in een bijzondere combinatie:
militaire ervaring en kennis van protocollen, samen met een steeds zichtbaardere gevoelige en persoonlijke kant.
De examinatoren zagen een fotograaf die weet wanneer een beeld klopt — en wanneer het nog schuurt.
Zijn beeldtaal is nog in ontwikkeling, maar zijn bewustzijn is scherp.
En juist die combinatie maakt hem onderscheidend.
Zeker in een niche waar ceremonieel, ritme en respect een grote rol spelen.
Yvonne — geslaagd en groei mogelijk
Yvonne liet zien dat ze weet wat ze doet — en waarom ze het doet.
Ze durft dichtbij te komen en aanwezig te zijn.
De examinatoren gaven ook iets belangrijks terug:
in haar beelden mag ze haar eigen identiteit gaan ontwikkelen.
Met een uitnodiging tot groei.
De uitnodiging om zichzelf beter te leren kennen in haar beeldtaal.
Durf buiten de gebaande paden te gaan, door niet te maken wat ‘hoort’, maar wat eigen is.
Bekwaam betekent niet “af”
Wat deze mensen gaan doen na het behalen van dit diploma is vaak een boeiend proces. Ze hadden de bereidheid om zich te laten toetsen en dat is altijd spannend zo’n examenmoment.
Dat ze geslaagd zijn laat zien dat ze dit vak met aandacht, bewustzijn en verantwoordelijkheid kunnen dragen.
Ik ben trots te zeggen dat het me weer gelukt is om dát waar het in afscheidsfotografie om draait weer bij ze mocht overbrengen.
Ik kijk met respect en vertrouwen terug op een prachtig traject en kijk alweer uit naar het volgende traject. De 14e groep start in januari 2026.
Dankjewel lieve mensen! Laat het vak je vormen naast wie je al bent. Afscheid vastleggen is niet voor iedereen passend en doet meer met je dan je vooraf kunt bedenken.
Liefs, Boukje Canaan
P.S. Wil je graag aansluiten in 2026, wees dan nog snel met aanmelden. Dit doe je door een gesprek in te plannen in mijn agenda.
Fotocredits: Mandy van Strien
Recente reacties